2de dag reizen + dagje werken

Zo na een goede nachtrust en een dag weer aan de slag te zijn geweest komt hier de rest van de reis nog plus de eerste dag die Martijn en ik hebben meegemaakt.
De bus reis was echt heel vreemd, je denkt een bus kan altijd wel goed gaan. Nou heb ik nog niet verteld of misschien al wel, maar de Hondureanen doen alles op de spaanse manier; manjana manjana maar dan met de franse slag er bij.
Toen we met de bus vertrokken vanaf San Pedro kwam er meteen een man mee die in het spaans een verhaal ophield over hoe het zat met ziektes en daarom had hij een hele dokters tas mee met van alles en nog wat aan pillen en spuiten die mensen dus zo konden kopen. De man praten alleen zo hard, ook om boven het geluid van de motor uit te komen, maar volgens mij om ook van zijn paracetamol af te komen want je kreeg er echt hoofdpijn van. Tijdens dit verhaal reden we met de bus dus een "tol" weg op. Nu zijn de wegen hier meer gaten en scheuren dan echt asfalt, dus dan denk je tol weg fijn. Nou dat heb ik geweten, het was net als of we van het stenen tijdperk wegen op de Belgische wegen terecht kwamen alleen dan nog 3 keer erger.
Dus met een oude Mercedes bus de bergen in over een weg waar de Belgen over kunnen dromen om hun wegen nog slechter te krijgen. Wat een prachtig uitzicht heb je hier in de bergen, ontzettend groen heel veel palmen en mango bomen waar wij nog lang geen kaas van gegeten hebben. Zou je die in het hof van eden hebben neergezet naast die verdoemde appel boom dan had eva haar wel 3000 keer achter de oren gekrabd. Voor de alcohol liefhebbers of zoetekauwen onder ons, er staan hier suikerrietvelden waar zo veel rum van gemaakt kan worden dat je er in zou kunnen verzuipen, letterlijk en figuurlijk.
Maar om terug op de weg te komen, of eigenlijk terug in de bus. Tijdens de reis was de mobiele apotheker dus niet de enige verkopende passaGIER en dan ook echt letterlijk gieren, die hier ook in dozijnen door de lucht zweven, oke dan wel in de bergen op het eiland heb je geen roofvogels.
Een heleboel mensen die je eten of drinken willen verkopen en daarvoor ook speciaal voor worden opgepikt, mag ook wel in de bergen van een tropisch klimaat waarbij je 4 uur lang in een, voor mijn lengte een te kleine bus zit. Maar de meest opvallendste persoon vond ik nog wel de verkoper of voorlichter die boekjes verkocht en daarbij een heel verhaal, waar ik hier en daar wat van begreep maar na 2 dagen reizen en door de temperatuur ging het echt het ene oor in en de andere weer uit. Maar deze man gaf in de bus voorlichting over voedingsstoffen en fruit en waarom je dat dan wel niet nodig had en hij heeft volgens mij ook nog de omvang van de Amerikaan gebruikt als voorbeeld over het in nemen van vetten, of toe wel la grass, en wat dat met je kan doen. Na zijn verhaal van weet ik hoeveel kwartier kwam hij met boekjes aan over fruit en sapjes, nutriënten en voedingsgedrag en daarnaast nog een boekje over seksuele voorlichting. Ik vind het heel goed dat dit soort mensen dit soort werk doen, je voorlichten entertainen en je afzetten. Erg slim bedacht.

Nu zijn we inmiddels de bergen weer uit en aangekomen in de haven, nu kom je bij een bus stadion aan en vanaf daar moesten we weer verder naar de haven voor de veerboot. Dus wij een taxi regelen wouden ze 100 lmp hebben, stelt geen drol voor met zijn 2e voor 4 euro naar de haven. Maar wij echte Nederlanders willen natuurlijk weer voor minder, het vervelende is dus dat je weet dat ze je af proberen te zetten waar je bij staat. We zaten met zijn 4 passagiers in de taxi en de 2 dames die naar een net andere boot moesten op de zelfde 20 m2 betaalde 16 lmp en wij dus 50 pp. Hebben we niet gedaan maar er uit eindelijk 58 van kunnen maken.

In de haven aangekomen moesten we nog wachten op de boot. Dus ondertussen wat gegeten en wat rondgekeken in de lucht naar overvliegende Fregat vogels en de Commen Grackle (Quiscalus quiscula) de Grackle is de meest voorkomende vogel soort hier.
De boot is een catamaran boot van zo'n 7 meter, nu stond er alleen een hele harde noorder winden wij moesten naar het Noord Westen. Nu kun je je al voorstellen behoorlijk wat hogen golven waar je schuin door heen moet klieven is niet erg goed voor de menselijke maag. Dus voor het uitvaren werden de pedaalemmer zakken al uitgedeeld. Dat was ook echt wel nodig want een uur door dat soort weer dan wil de echte landrot aan land blijven. Ik heb me heerlijk vermaakt op die boot.
Na een aardig wat groen gele gezichten werd er aan gelegd op Utila, de tocht was misschien zwaar maar wat een mooi eiland. We kwamen aan en meteen iedereen komt op je af of je bij hun komt slapen dan wel duiken en dan is het gewoon een kwestie van doorlopen en tegelijkertijd vragen waar je zelf heen moet aan de concurrent :p.
Na aankomst meteen naar het onderzoeksinstituut en daar kennis gemaakt met Rob (floor manager) en met Janneke (afstudeerder afgelopen 1,5 jaar, duikinstructeur en hostel eigenaar). Na het eten en de spullen op de kamer achter te hebben gelaten meteen weer terug naar het onderzoekscentrum om een precentatie bij te wonen over de Whale Shark en tegelijkertijd Bryan te ontmoeten onder het genot van een drankje.
De volgende dag moesten we om 9 uur op het onderzoekscentrum zijn om rondgeleid te worden en formulieren in te vullen en van alles te horen te krijgen over verschillende onderzoeken, die ze trouwens niet allemaal zelf doen.
Na het voldoen van het een en het ander werden we verteld dat we het eiland wel even mochten gaan ontdekken en dat we rond 12.30 weer terug moesten komen om te kijken of we zouden uitvaren op zoek naar de Whale Shark, maar helaas dat kon niet baten omdat de golfen te hoog waren en het dan heel moeilijk wordt om de plekken te vinden waar de haaien zwemmen. Want de haaien duiken vaak op op plaatsen waar er een bepaalde soort tonijn uit het water springt, wat duidt op plankton en dus de Whale Shark.
Omdat we dus de middag vrij kregen zijn we maar verder gegaan met het eiland te ontdekken en zijn we naar de laguna gelopen en onderweg foto's gemaakt en kokosnoten geplukt om het sap te drinken.
Morgen worden we voorgesteld aan de mensen die het Coral Conservation program runnen en waar ik waarschijnlijk bij ga helpen om een klein onderzoek te doen, maar dat is nog niet zeker en daar hebben we ook nog wel even voor om dat te besluiten en af te tasten.

PS het weer is prachtig en heerlijk warm, ik loop hier niet anders rond dan in mijn zwembroek en een dun overhemdje.

To be continued